Pycha

"Człowiek zapominając skąd wyszedł, nie wie też dokąd zmierza. Nabiera wtedy powoli złudnego przeświadczenia, że oto staje się panem wszechświata, swojego życia, jak także panem cudzego życia. Pycha to zastąpienie Pana Boga sobą. Jakby rodzaj religijnej amnezji - zapomnienie gdzie i kim jesteśmy, że jesteśmy w drodze, z jednego miejsca zostaliśmy wyprowadzeni i w inne, jeszcze nie do końca poznane miejsce zmierzamy. Gubi się także fundament ludzkiej wędrówki – towarzystwo Boga."

ks. Norbert Frejek SJ, http://www.opoka.org.pl/varia/rekolekcje2003/rekolekcje_full.php?id=10

Fot. Marysia Pulikowska